 เครื่องหมายของคนดี
อบรมนักเรียนหน้าเสาธง วันที่ 30 มกราคม 2556
สวัสดีครับ…(สวัสดีครับ/ค่ะ…ในใจคงบอก..ไม่ปล่อยแถวซักที…) มา…ครูพูดไม่นาน ตั้งใจฟังนิดนึง…เป็นเรื่องที่ดีกับเราโดยตรงนะ…ครูจะมาพูดเรื่อง เครื่องหมายของคนดี…
เครื่องหมายของคนดี คืออะไร ใช้อะไรเป็นมาตรวัดความดี เราจะดูจากอะไรว่าเขาหรือใคร ดีหรือไม่ดี คนดีคือคนที่ทำดีกับเรา….ใช่ไหม หลายคนบอกใช่…มาคิดกันดู ถ้าคนไม่ดีมาทำดีกับเรา….ถ้าเรามีความคิด..เราก็ต้องสงสัย เอะใจ อย่างไม่เข้าข้างตัวเอง เอ…เขามาหวังผลประโยชน์อะไรจากเรา…เขาจะหลอกเราหรือปล่าว นี่คือคนที่คิดเป็น โอกาสถูกหลอกก็ยาก….เห็นไหม สิ่งที่ครูจะบอกในวันนี้มันมีประโยชน์กับเรา มาดู…ว่ามีประโยชน์อะไรบ้าง…หนึ่ง…การเลือกคบเพื่อน สอง…การเลือกคบคนสนิท สาม…การเลือกคนสำคัญในชีวิต เราต้องมีระดับการคบ…คบอย่างรู้ทันเขา…เราก็ไม่ถูกหลอก….จริงไหม…(จริงงงง… ตอบอย่างเข้าใจ….)
เครื่องหมายของคนดี ดูจาก……ความกตัญญู กตเวที….มันหมายความว่าอย่างไร….
ความกตัญญู คือ บุคคลผู้รู้คุณของผู้มีคุณ … กตเวที คือ บุคคลที่ตอบแทนผู้มีคุณแก่ตน
เอ้า…แบบนี้นักเรียนฟังมาเยอะ อ่านมาเยอะ แล้วผู้มีคุณกับเรามีใครบ้าง…ครูจะขยายให้ฟัง…เผื่อบางคนไม่เข้าใจ…ที่เราควรกตัญญู กตเวที คือ
หนึ่ง…มารดา บิดา มีคุณอย่างไร…ให้กำเนิดให้ชีวิตเรา ไม่พอ…ยังเลี้ยงดูเรา…ไม่พอ…ยังคอยปกป้องภัยให้เรา…ไม่พอ…ยังคอยมอบสิ่งดีๆ ให้กับเรา ตั้งแต่แบเบาะ โดยที่เรายังไม่ได้ทำอะไรให้ท่านเลย และก็ยังไม่รู้ว่าอนาคต..เราจะทำอะไรให้ท่านหรือปล่าว แต่ท่านก็ดูแลเรามา เพียงเพื่อหวังให้เราได้ดี…มีชีวิตที่ดี..มีอนาคตที่ดี…จะมีใครหวังดีกับเราเท่าท่านอีกล่ะ…รู้อย่างนี้แล้วใครยังดื้อกับพ่อ แม่อีก ใครที่ทำไม่ดีกับพ่อแม่ ไม่เชื่อฟังพ่อแม่ เถียงพ่อแม่ พวกนี้ เลว…อกตัญญู อย่างนี้…เราควรเอามาทำ….พันธุ์…ไหม (ไม่ควรเอา….แม้ตอบอย่างเข้าใจ)
สอง…แผ่นดินเกิดหรือแผ่นดินที่เราได้มีโอกาสใช้ชีวิตอยู่ โรงเรียน ลองนึกดู…ว่าถ้าเราไม่มีแผ่นดินจะอยู่ เราจะอยู่ไหน ไม่มีโรงเรียนจะเรียน…เราจะเรียนที่ไหน…ฉะนั้นเราก็ควรรู้คุณแผ่นดินเกิด แผ่นดินที่อาศัยอยู่ และก็โรงเรียนเรานี่แหละ รู้อย่างนี้แล้ว ก็ช่วยกันดูแลรักษาให้มันคงอยู่ถึงรุ่นต่อๆ ไปด้วย อย่าทำลาย อย่าทิ้งขยะ อย่าขีดเขียน อย่า….อีกมาก มันอยู่มาถึงรุ่นเราแล้ว…ก็ให้มันอยู่จนถึงรุ่นลูกรุ่นหลานเราด้วย คิดดู…ถ้าเราทำลายหมด ไม่ดูแลไว้ แล้วรุ่นน้อง รุ่นลูก รุ่นหลานเรา มันจะไปอยู่ไหน มันจะไปเรียนที่ไหน…มันคงลำบากน่าดู….
สาม…ครู อาจารย์ และผู้อบรมสั่งสอนพวกเรา พร่ำสอนพวกเรา…ลูกหลานก็ไม่ใช่ สอนโดยไม่ได้เลือกว่าเป็นลูกใครหลานใคร หน้าตาดี ขี้เหล่ ดำ ฟันเหยิน หล่อ สวย รวย จน ผิดปกติหรือปกติ สอนหมด พวกเราเคยคิดเห็นข้อนี้ไหม….เมื่อเห็นคุณ รู้คุณแล้ว ก็ทำตัวให้มันตั้งใจเรียนบ้าง…เข้าใจไหม…(เข้าใจ…ตอบเหมือนเข้าใจ ให้กำลังใจกันดีจัง)
สี่…ผู้มีบุญคุณอื่นๆ ทั้งมีชีวิต ไม่มีชีวิต อย่างเช่น อาหารที่เรากินทุกวัน…มันมีชีวิต…เรากินชีวิตเขา…เอาชีวิตเขามาต่อชีวิตเรา..แล้วเรารู้บุญคุณเขาไหม เอาชีวิตเขามาแล้ว ทำอะไรที่มีคุณมีประโยชน์ไหม…
สรรพสิ่งทุกอย่างล้วนมีบุญคุณกับเราทั้งสิ้น จงใช้ชีวิตให้มีคุณค่า ทำตัวดีให้มีประโยชน์ต่อสังคมส่วนรวม ต่อแผ่นดินถิ่นอาศัย ผู้มีบุญคุณทั้งหลาย เพื่อเป็นมงคลแก่ชีวิตเรา ….คราวนี้นักเรียนรู้แล้ว…ว่าเป็นคนดี เขาทำอะไรกัน..ต่อไปโรงเรียนเราก็มีแต่คนดีๆ โรงเรียนเราก็เจริญขึ้น….สวัสดีครับ…(สวัสดีครับ/ค่ะ….แม้ดังเชียว..จะได้เลิกแถวละซี..) จาก http://ohonline.in.th/home/?p=3831
ครูโอ้ออนไลน์
| 
หน้าหลัก 
